De jaren

Hun leeftijd is een briefgeheim

dat zich niet raden laat. Onaangekondigd

nestelen ze zich in schilfers, huid

en haarlokken, schrijven ze zich in voor later.

Ze missen een mild geweten,

hun rechtspraak kent geen grenzen.

Loyaal blijf ik zoeken naar hun licht

ook al komen ze langs de achterdeur

zonder aan te kloppen,

grijpen ze je beste vriend,

etsen ze zijn aders dicht.

Als ze straks inslapen

kondig ik een stakingsactie aan.

II

Ze draven in mijn voetspoor,

blazen warm en koud tegelijk.

Ze blijven mijnenveld,

voetbalveld en strooiweide.

Ik wil ze verschalken, hun geheime loop

doorgronden. Ik ga ze te lijf en wieg ze.

Herken ze aan de hergeboorte

van oktober, groeiringen

die de tel zijn kwijtgeraakt.

Ze volgen elkaar op

in nakende verjaardagen,

in huwelijken die verwelken.

Uitstel is de regel.