jawoord

regel zoekt een weg

woord nat van inkt

gedoopt in een gedicht

siddering van het zuiden onderhands

op een vroegmarkt van verse geluiden

leent hij klanken, smeedt hij loden

lettergrepen tot een flits

van licht die telkens ontglipt

hij dicht het gat tussen nacht en dag

legt bleke verbanden bloot

nooit bedacht, achteloos als altijd

legt hij knopen op het blad

hoopt dat de vingers van zijn hand

uitlopen op het witte veld

in lanen van verspringend licht

nieuwe tekens lezen

schiet op: stevige stengel, wulpse tulp

plukrijp voor een onbekende bruid

bloem van rood geluk die hij snel

in de vouw van een blad dichtklapt