Oploskoffie

Voor even wil ik kant zijn zoals wit gehaakte kleedjes lang bescherming boden tegen haren vol pommade krassen op salontafels en pottenkijkers

zonder de gordijnen lijkt het huis op een park in wintertijd je went eraan maar eenmaal de lente ons verrast en ons de doorkijk heeft ontnomen haast onherkenbaar

het is hier een komen en een gaan onder auspiciën van oploskoffie we zijn als twee vliegtuigpiloten trekken strepen onder elkaar die na verloop van tijd weer verdwijnen.