Tomahawk

ik hoef niets te installeren in jouw hoofd

je rolt met overtuiging over straat als logica ontbreekt

ik hoef ook niets te bewaren, behalve je tomahawk

je zoekt naar bruisend water, naar een zee

die de overwinning viert, wanneer de dagen verzengen

water overdrijft bij jou niet zo snel

wie zegt dat uiteindelijk alles ergens toe leidt

vergeet dat elke nieuwe dijk een grens negeert

de lijn, die voor gratie geen ruimte biedt

het verhaal dat je probeert uit te beelden

roept zweet op, mijn zweet, dat zich uit klieren weekt

je reed als kind al met je Hummertje over het strand

sporen als dagbouwvariant, nu wil je met een quad

gaan raggen over Tasmania’s best kept secret: het getij

van Tomahawk, je trekt je klittenband extra strak

misschien heb je gelijk: laat niemand toe tot iets

wat je geborgen houdt